Να σταματήσουμε τους Boris Johnson του κόσμου-Άρθρο στα ΝΕΑ

Να σταματήσουμε τους Boris Johnson του κόσμου

O Βρετανικός “Independent” χαρακτήρισε τον Boris Johnson ως τον Αλέξη Τσίπρα του 2019, προβαίνοντας σε αναλυτική περιγραφή του προφίλ των δυο αντρών. 

Η πρώτη θλιβερή διαπίστωση είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας μας χρησιμοποιείται ως case study λαϊκισμού και δημαγωγίας.

 Υπάρχει, δυστυχώς, μια δεύτερη πιο δυσοίωνη διαπίστωση που αφορά  στην ανάγνωση των πρόσφατων δηλώσεων του Βρετανού πρωθυπουργού περί ελεύθερης κίνησης πολιτών, δηλώσεων που προσομοιάζουν στη ρητορική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. 

Η άνοδος του συντηρητισμού, του εθνικισμού και της ξενοφοβίας και η ενίσχυση των ακροδεξιών κομμάτων παγκοσμίως, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που έχει επηρεάσει την πολιτική ζωή ολόκληρου του δυτικού κόσμου.

Μετά την άνοδο κομμάτων όπως η Χρυσή Αυγή ή το UKIP στη Βρετανία, διαφαίνεται η μετακίνηση πολλών ψηφοφόρων τους στα παραδοσιακά δεξιά κόμματα. Δεξιά κόμματα με συντηρητικές αρχές αλλά πιο μετριοπαθή ρητορική, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα.

Κόμματα, όμως, τα οποία καλούνται να ικανοποιήσουν και το ακροδεξιό  ακροατήριο, ώστε να διατηρήσουν και να διευρύνουν τα ποσοστά τους. Άλλοτε κεκαλυμμένα και άλλοτε εξόφθαλμα, με την ανάδειξη πολιτικών προσωπικοτήτων που αντιπροσωπεύουν στο ακέραιο τις φωνές αυτές. 

Φυσικά, κάθε ακραία έκφραση χρειάζεται και το κατάλληλο περιβάλλον για να ευδοκιμήσει. Η Οκτωβριανή επανάσταση δεν θα συνέβαινε χωρίς τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, ο Χίτλερ δεν θα έπαιρνε την εξουσία χωρίς το οικονομικό κραχ του 1929 και πολιτικοί ηγέτες τύπου Donald Trump και Boris Johnson δεν θα είχαν την εξουσία χωρίς την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, σε συνδυασμό με τον πόλεμο στη Συρία και την κατάλληλη βοήθεια της  λαϊκιστικής Αριστεράς, με μια ρητορική άκρατου και εξισωτικού political correctness.  

Στη χώρα μας, η Χρυσή Αυγή απέτυχε να μπει στη Βουλή, γεγονός που προκάλεσε ικανοποίηση σε όλο το φάσμα του δημοκρατικού πολιτικού τόξου. Οι ψηφοφόροι της, όπως και οι ψηφοφόροι του κ. Καμμένου, δεν εξαφανίστηκαν, παρά μετακινήθηκαν στην συντριπτική τους πλειοψηφία στη Νέα Δημοκρατία και την Ελληνική Λύση του κυρίου Βελόπουλου, ο οποίος γαλουχήθηκε πολιτικά στο ακροδεξιών αντιλήψεων κόμμα του ΛΑΟΣ. 

Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, υποχρεωτικά ακροβατεί μεταξύ της δεξιάς πτέρυγας του κόμματός του, των οπαδών του σκληρού οικονομικού φιλελεύθερου μοντέλου και των μετριοπαθών κεντροδεξιών φωνών. Το τι θα πράξει είναι ευθύνη όλων μας και όχι αποκλειστικά δική του. 

Σε αντίθεση με το -όχι και τόσο μακρινό- παρελθόν, σήμερα έχουμε τη γνώση να διαβλέψουμε τον καταστροφικό δρόμο στον οποίο οδηγούν η πολιτική της συντήρησης και η ρητορική της αναπόλησης των good old days ή του make America great again. 

Αποτελεί καθήκον των προοδευτικών κομμάτων να ανακόψουν την στροφή προς το παρελθόν, με προτάσεις ρεαλιστικές και σύγχρονες, προς την κατεύθυνση της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας. Για να κλείσουμε τα αυτιά των συμπολιτών μας στους φιλόδοξους γηγενείς Boris Johnson.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα  ΤΑ ΝΕΑ στις 22.8.2019