Συνέντευξη στο ραδιόφωνο “ΣΚΑΙ 100.3”

Στην “Πρώτη Γραμμή” των δημοσιογράφων Βασίλη Λυριτζή και Δημήτρη Οικονόμου, μέσα από τη συχνότητα του ραδιοφώνου του ΣΚΑΙ, φιλοξενήθηκε ο βουλευτής Ηλείας του ΠΑΣΟΚ κ. Μιχάλης Κατρίνης.

Αντικείμενο συζήτησης αποτέλεσαν τα εσωκομματικά ζητήματα του ΠΑΣΟΚ και το αύριο για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα.

Η ραδιοφωνική συνέντευξη του κ. Μιχάλη Κατρίνη είχε την ακόλουθη ροή:

Ερ: Ήπια είναι τα πράγματα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ…

Απ: Καλό είναι που είναι ήπια τα πράγματα, που δεν υπάρχουν αδικαιολόγητες εντάσεις.

Ερ: Η ηρεμία δίνει και τη δυνατότητα να αναπτυχθούν καλύτερα οι απόψεις. Αναπτύσσονται όμως οι απόψεις; Γιατί εδώ δεν βλέπει κανείς ότι υπάρχει ένας διάλογος πάνω στο τι είναι το ΠΑΣΟΚ, τι θέλει, εάν καλά έκανε, εάν έπρεπε να κάνει κάτι άλλο, παρά μονάχα να καθοριστεί ο χρόνος για να βγει ο ηγέτης χωρίς να ξέρουμε τι θα λέει αυτός ο ηγέτης και μάλιστα, εάν ισχύει το χρονοδιάγραμμα και οι εκτιμήσεις, για ένα διάστημα ενός μήνα πριν τις εκλογές. Έχει νόημα όλη αυτή η διαδικασία;

Απ: Να τα βάλουμε τα πράγματα στη σωστή διάσταση, κατά την άποψή μου βεβαίως. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι μπήκε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Καλό θα ήταν να μπει και μια συγκεκριμένη ημερομηνία για να μην εκληφθεί αυτό ότι πρόκειται για μια προσπάθεια παράτασης χρόνου ή μια προσπάθεια μετάθεσης του ζητήματος, γιατί στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει θέμα και πολιτικής φυσιογνωμίας όπως και ‘σεις πολύ σωστά παρατηρήσατε.

Ερ: Μια συγκεκριμένη ημερομηνία λέτε υπό την αίρεση των άλλων εξελίξεων, των ευρύτερων, αν συμβεί κάτι έκτακτο….

Απ: Προφανώς. Οι ευρύτερες εξελίξεις δεν μπορούν να επισκιαστούν από τα εσωκομματικά ζητήματα του ΠΑΣΟΚ , όμως θα μπορούσαμε ήδη σήμερα που μιλάμε, εάν είχαμε ξεκινήσει τις διαδικασίες αμέσως μετά το σχηματισμό της νέας Κυβέρνησης και εάν υπήρχε η πολιτική αντίληψη που δείχνει ότι υπάρχει σήμερα, ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται νέα ηγεσία, χρειάζεται να συζητήσει πολιτικά για το με ποιο πρόγραμμα θα κατέβει στις εκλογές και με ποια πρόσωπα θα μπορέσει να σηματοδοτήσει αυτή την αλλαγή. Γιατί το ΠΑΣΟΚ, είτε αρέσει σε κάποιους είτε δεν αρέσει σε κάποιους να το λένε, η πραγματικότητα δείχνει ότι έχει αλλάξει, δεν έχει καμία σχέση με την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητα την οποία πρέσβευε τριάντα και πλέον χρόνια. Άρα, θα πρέπει να αποφασίσει κάποια στιγμή αν θα εκφράσει το κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο θέλει η χώρα να αλλάξει, για να μην αναγκάζεται να κάνει οριζόντιες άδικες περικοπές και να λαμβάνει μέτρα τα οποία –πολλά είναι χρήσιμα πολλά είναι άδικα εν μέρει- που τελικά αφήνουν μια πικρή γεύση ή εάν θα είναι ένα κόμμα που με το άγχος της πολυσυλλεκτικότητας θα προσπαθεί να ικανοποιεί τους πάντες και τα πάντα, άρα ουσιαστικά να μην καταφέρνει τίποτε το συγκεκριμένο.

Ερ: Πάντως, κύριε Κατρίνη δεν θα ήταν λίγο άδικο στην παρούσα φάση ένα νέο πρόσωπο – εννοώ όχι ο κ. Παπανδρέου, ένας άλλος υποψήφιος- να αναλάβει το βάρος όλων αυτών των τελευταίων αποφάσεων, που είναι πολύ σοβαρό για το ΠΑΣΟΚ και να υποστεί ενδεχομένως μια ήττα στις εκλογές και να «καεί»; Το λέω με την έννοια ότι θα έπρεπε ίσως ο κ. Παπανδρέου –αυτό θα το πείτε εσείς και οι συνάδελφοί σας- να πάει στις εκλογές τώρα και να πάρει και την ευθύνη του και το βάρος των αποφάσεων. Να κριθεί ο ίδιος και μετά σε ένα καθαρό τοπίο πλέον να εκλέξετε έναν αρχηγό…

Απ: Καταρχάς νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να ξεκαθαρίσει εάν προτίθεται να είναι υποψήφιος για τη νέα ηγεσία ή όχι. Αυτό είναι το πρώτο.

Ερ: Υποτίθεται ότι το είπε… Τώρα δε ξέρω κατά πόσο γίνεται πιστευτό…

Απ: Το δεύτερο είναι ότι οι αποφάσεις πάντα λαμβάνονται σε συλλογικό επίπεδο και βεβαίως ο επικεφαλής έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, όμως δεν μπορούν να εμφανίζονται κάποιοι, ακόμη και εγώ σαν απλός βουλευτής του κινήματος ότι είμαστε άμοιροι ευθυνών και ότι για όλα φταίει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή συγκεκριμένα πρόσωπα.

Πολύ σωστά είπατε ότι υπήρχε ένα συνολικό πρόβλημα πολιτικής ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ και πολιτικής του κόμματος τα τελευταία δύο δυόμισι χρόνια, όμως αυτός, ο οποίος φιλοδοξεί να ηγηθεί της παράταξης, για να εκφράσει αυτή τη διαφορετική πολιτική πρόταση που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός θα πρέπει και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία όχι να φυγομαχήσει αλλά να δείξει ότι εμείς πιστεύουμε σε μια συγκεκριμένη πολιτική.

Εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο. Σε μια προσπάθεια εξαγνισμού, εξιλέωσης (ή οποιονδήποτε άλλο χαρακτηρισμό χρησιμοποιήσουμε) εμφανίζονται πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, υπουργοί που ήσαν συμμέτοχοι και συνυπεύθυνοι και συναποφάσιζαν για συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και επιχειρηματολογούσαν τα τελευταία δύο χρόνια. Τώρα αποποιούνται όλη την Κυβερνητική διετία και λένε ότι κάναμε λάθος πράγματα. Το ΠΑΣΟΚ πλέον πρέπει να προχωρήσει με μια ξεκάθαρη πρόταση και να λέει: υπερασπίζεται ή δεν υπερασπίζεται την προσπάθεια πολιτικών αλλαγών που έγιναν την τελευταία διετία;

Ερ: Πιστεύετε ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι ξανά ο κ. Παπανδρέου υποψήφιος;

Απ: Νομίζω ότι δεν έχει κανένας δικαίωμα να αφαιρέσει από τον κ. Παπανδρέου τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος. Από την άλλη, ο κ. Παπανδρέου παραιτούμενος από Πρωθυπουργός, κάνοντας αυτή τη μεγάλη πράξη ευθύνης, νομίζω ότι με το ίδιο σκεπτικό και την ίδια ευθύνη για την ενότητα και την προοπτική της παράταξης, αν ο ίδιος το πιστεύει, δεν θα δίσταζε να μην είναι υποψήφιος για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Θεωρώ ότι έχοντας μια μεγάλη εμπειρία και μια μεγάλη ευθύνη για την παράταξη, θα σταθμίσει ο ίδιος και τις καταστάσεις και τα γεγονότα και το τι είναι καλύτερο για το μέλλον και την προοπτική της παράταξης, η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη χειρότερη συγκυρία από το 1974.

Ερ: Κατά τη γνώμη σας κ. Κατρίνη ποιος είναι ο καταλληλότερος;

Απ: Δεν νομίζω πως αυτή τη στιγμή πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία “καλλιστείων”, δεν πρέπει να μπούμε σε μια επιλογή προσωπολατρίας. Ήδη το πολιτικό συμβούλιο τουλάχιστον αποφάσισε να μην υπάρχουν υποψήφιοι αρχηγοί μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Εύχομαι και ελπίζω αυτό, για λόγους μεγάλου σεβασμού στην προσπάθεια που κάνει η χώρα, να τηρηθεί απ’ όλους και να είστε βέβαιοι ότι αυτό θα αποδοθεί και θα αποδοθεί πολύ αυστηρά και από τα στελέχη και από τα μέλη του ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί από τη μια να λέμε ότι κάνουμε τιτάνιες προσπάθειες για να σώσουμε τη χώρα με όλες αυτές τις δυσάρεστες και επώδυνες επιλογές και από την άλλη κάποιοι να δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα μόνο και μόνο για να είναι υποψήφιοι ή για να καταλάβουν τη θέση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ. Νομίζω ότι πρέπει να συναισθανθούν το ύψος και την ευθύνη των περιστάσεων και νομίζω ότι επειδή τα κριτήρια αλλάζουν και επειδή οι επιλογές γίνονται με άλλα κριτήρια απ’ ότι το 2007 και το 1996 όταν είχαμε πάλι ζήτημα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ, νομίζω ότι είναι πολύ προσεκτικοί όλοι αυτοί, οι οποίοι φιλοδοξούν να είναι οι επόμενοι ηγέτες του ΠΑΣΟΚ, και γι αυτό θα πρέπει να πείσουν και τα κοινοβουλευτικά στελέχη και τα μέλη του εθνικού συμβουλίου ότι πραγματικά μπορούν αυτή την αλλαγή να την φέρουν εις πέρας και να κατέβουμε στις εκλογές με μια διαφορετική πρόταση. Και όταν λέω διαφορετική εννοώ διαφορετική από αυτό το άγχος της πολυσυλλεκτικότητας που είναι θολό, που δεν δίνει καθαρό στίγμα, που πλέον και οι πολίτες το έχουν προσπεράσει.

Ερ: Τα μη πολυσυλλεκτικά κόμματα θα σας έλεγε κ. Κατρίνη κάποιος είναι συνήθως και μικρότερα κόμματα. Δηλαδή αν κατόρθωσαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. κάτι μέσω της πολυσυλλεκτικής τους φυσιογνωμίας είναι ένα κόμμα που στο εσωτερικό τους συγκεντρώνουν διαφορετικές απόψεις, πολλές φορές και διαφορετικά συμφέροντα με αποτέλεσμα να είναι διευρυμένη η εκλογική τους βάση και η πολιτική τους δύναμη. Η πολύ συγκεκριμένη ιδεολογική πολιτική φυσιογνωμία οδηγεί σε στενότερους και μικρότερους πολιτικούς σχηματισμούς…

Απ: Σε αυτό που λέτε έχετε δίκιο. Επί της αρχής, όμως, επειδή αυτό υιοθετήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα, φθάσαμε στα δυσάρεστα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά αποτελέσματα, τα οποία ερχόμαστε σήμερα με βίαιο τρόπο να αποκαταστήσουμε. Νομίζω ότι πολυσυλλεκτικότητα δεν σημαίνει να λες ναι σε όλους και να ικανοποιείς τους πάντες. Αυτό πλέον σήμερα δεν γίνεται. Βεβαίως πρέπει να υπάρχουν κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις και γύρω από αυτό πρέπει να έχουμε κάποιες μικρές ευελιξίες ή αποκλίσεις ώστε να μπορούμε να ικανοποιούμε ευρύτερα στρώματα, πάντα, όμως, γύρω από έναν πυρήνα κεντρικής πολιτικής πρότασης για ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Δεν μπορούμε να είμαστε θολοί, δεν μπορούμε να είμαστε γενικώς ευχάριστοι και να προσπαθούμε όλους να τους ικανοποιήσουμε και να τους ευχαριστήσουμε γιατί σήμερα νομίζω ότι τα διλήμματα είναι πολύ ισχυρά και πιστεύω ότι και τα πολιτικά κόμματα και τα πολιτικά πρόσωπα θα κριθούν πάνω στην καθαρότητα και την σαφήνεια των πολιτικών τους προθέσεων.